गजल

छोडेर आजै आउ मेरो पास भन्छिन
मेरि प्रीया कति देखाउँछौ आश भन्छिन

यहाँ आफू बन्धक झैँ बस्नु परेको छ
उता बाट कतिन्जेल बस्या दास भन्छिन

हे प्रीये आउनलाई अब नगर्नुस है ढिला
पछुतो नमान्नु देखि मेरो लास भन्छिन

धेरै भो छुटेको अब बाँच्नै पो गाह्रो भो
नदेख्दा हजुर फेर्नलाई सारो सास भन्छिन

हजुरलाई नदेखी जीवन जाला झैँ भा छ
नगर्नु यो बढी अब समय नाश भन्छिन।